Openen en sluiten
De wet en belofte zijn twee belangrijke elementen bij Scouting. De wet bestaat uit een aantal positieve 'regels' die richting geven over wat nu precies verwacht wordt van een scout. Vaak wordt de wet bij de opening van een opkomst opgezegd of voorgelezen door een van de leden. De wet wordt ook tijdens de installatie opgezegd door net nieuw geïnstalleerde leden.
Ceremoniën en rituelen bij Scouting hebben een reden, ze zijn er niet zomaar. Ceremoniën bevorderen het groepsgevoel en geven iedereen het gevoel dat ze erbij horen. Met een vaste opening en sluitingsceremonie laten we zowel voor leden als aan de buitenwereld op een herkenbare manier zien dat een Scoutingopkomst is begonnen of afgelopen. Dit geeft structuur aan je opkomst. Het openen en sluiten biedt ook een praktisch begin voor uitleg of mededelingen die je voor of na het programma moet doen waarvoor je van iedereen de aandacht wilt hebben.
Openen en sluiten
In de jungle openen en sluiten de welpen hun opkomst op een speciale manier. Hoe? Dat zie je in de filmpjes. In het Welpenkompas en in de Junglegids staat meer uitleg over het openen en sluiten. De welpen houden de ringvinger en pink tegen de duim en de wijsvinger en middelvinger in een v-tje omhoog, als je een beetje fantasie hebt zie je er een wolvenkopje in. Daarnaast verwijzen de twee omhoogstaande vingers naar de twee zinnen in de belofte.
Welpenwet
Een welp speelt samen met anderen in de jungle.
Een welp is eerlijk, vriendelijk en zet door.
Een welp zorgt goed voor de natuur.
Saluut geven
Welpen gebruiken twee vingers omhoog (wolvenkopje, met twee oren) de oudere speltakken gebruiken drie vingers. De drie vingers geven de drie delen van de belofte aan. De duim die over de pink gelegd wordt, symboliseert de sterke die de zwakke beschermt. Het saluut geef je ter hoogte van je schouder.
Het saluut gebruik je op een beperkt aantal momenten: bij het afleggen van de belofte, het opzeggen van de wet, bij het hijsen van de Nederlandse vlag of het spelen van het volkslied.
Tijdens de Dodenherdenking op 4 mei is het advies om het protocol van de scouts op de Dam te volgen. Die geven geen saluut: niet tijdens de stilte, niet tijdens het volkslied en niet tijdens het leggen van de kransen.
Vlag hijsen
Bij Scouting gebruiken we vlaggen ook met een doel: de vlag dient als identificatiemiddel voor de speltak, de Scoutinggroep en de landelijke organisatie, maar laat ook onze doelstellingen en symbolen zien. Op de speltakvlag is het bij de speltak behorende speltakteken afgebeeld. Op de groepsvlag staan de symbolen van de eigen Scoutinggroep en op de Scouting Nederland-vlag staan de symbolen van Scouting: de lelie en het klaverblad van de internationale Scoutingbewegingen met als achtergrond het rood wit blauw van de Nederlandse vlag.
Installeren en belofte
Als de nieuwe jeugdleden een tijdje meedraaien en zeker weten dat ze willen blijven, dan wordt het tijd voor de officiële installatie als lid van jouw speltak.
Bij je installatie spreek je de belofte uit. Dit is een officieel, plechtig moment waarbij je aan de anderen laat zien dat je er echt bij wilt horen. Wat de ceremonie en regels voor een installatie zijn, is per groep verschillend, maar een aantal dingen doen bijna alle groepen wel.
Om te beginnen, staat de inhoud van de belofte vast: die is dus voor iedereen in de speltak hetzelfde. Verder geef je als nieuwe scout aan degene die de belofte afneemt vaak je linkerhand, terwijl je met je andere hand de groet (saluut) brengt. Bij sommige groepen wordt de vlag gehesen en zijn de ouders bij de installatie aanwezig. Wil je er iets bijzonders van maken bij explorers of roverscouts, dan kun je de installatie ook op een bijzondere plek houden.
Iedere groep heeft een eigen manier om te installeren. De persoon die de belofte afneemt, is per groep verschillend. Soms is het de groepsvoorzitter, vaak is het een leidinggevende. Ouders vinden het vaak leuk om hierbij aanwezig te zijn.
De belofte wordt tijdens het installeren opgezegd door de leiding, wat door het nieuwe lid wordt herhaald. Zie de download hieronder voor een volledig overzicht van de belofte per speltak.
Overvliegen
Als een jeugdlid van de ene speltak overgaat naar een volgende speltak noemen we dat 'overvliegen'. Er is niet echt een standaard manier om over te vliegen, elke groep probeert hier op een eigen manier iets bijzonders van te maken om de nieuwe leden welkom te heten.
Overvliegen wordt vaak als groepsactiviteit gedaan. In ieder geval zijn de speltakken waarvan de leden vandaan komen aanwezig. Maak het vooral leuk en niet te spannend voor het lid dat overvliegt, zodat die zich ook echt welkom voelt in de nieuwe speltak. Vaak wordt er een activiteit gedaan waarbij echt wordt overgevlogen: een kabelbaan, een touwbrug, een vlot of iets dergelijks, waarbij de overvliegers letterlijk van de ene speltak naar de andere speltak gaan.
Welpen vliegen in het algemeen over naar de scouts in het jaar waarin ze 11 worden. De scouts vliegen over naar de explorers in het jaar waarin ze 15 worden. De explorers vliegen over naar de roverscouts in het jaar waarin ze 18 worden.
Het belangrijkste criterium voor overvliegen is of de betreffende scout zelf toe is aan een nieuw programma. Het kan dus voorkomen dat je besluit om iemand nog een jaar of een half jaar langer bij de oude speltak te laten omdat dit beter uitkomt of dan tegelijkertijd samen met andere leden kan overvliegen.
Overvliegen is iets persoonlijks. Je moet dus altijd uitgaan van degene die overvliegt.
